En dan komt het goede bericht: er is een klein tweekamerappartement voor Amin, dichtbij het huis van zijn vader. Er kan schoongemaakt en geverfd worden! Amin en z’n vader halen verf, kwasten, verfrollers, een verfbak, een emmer, schoonmaakmiddelen, doekjes, sponzen en meer. Amin wil enthousiast aan de slag.
Zoveel vragen
‘Wat moet er op de muur? Hij kan toch niet zo leeg blijven? En wat moet er op de vensterbank staan? Ik ga gewoon vaak bij Mamamini kijken voor mooie goedkope dingen. Waar zal ik een kleur doen? Wat moet er dan in deze kast in de keuken? Waar kan een bureau staan? Welke kleur moeten mijn gordijnen? Ik wil ook graag zoveel lampen als bij jou thuis, is dat duur?’
Verwarming
‘En hoe werkt het met de verwarming, kan die altijd aan blijven?’, vraagt Amin. Als ik uitleg dat de kachel alleen aan is als het koud is en als hij thuis is, zegt Amin: ‘Ik zou heel graag een droger willen, bij mijn wasmachine. Zolang ik die niet heb zet ik de verwarming heel hoog als mijn kleren moeten drogen. En ik wil in de nacht de kachel in de slaapkamer graag altijd aan, anders is het te koud om op te staan.’
Een huis voor Amin
‘Ik heb dit nog nooit gedaan’, zegt Amin terwijl hij een verfroller vasthoudt. Hij begint enthousiast te verven en verft niet alleen de muur maar ook zichzelf. ‘Ik wil ook een mooie kleur, niet alles wit en ik heb al een mooie kleur gekozen’. Amin verft vrolijk en vrij verder en kan het ondertussen bijna niet geloven dat dit huis echt helemaal voor hem alleen is…
Na een onzekere reis vanuit zijn geboorteland Eritrea is Amin nu een burger in Nederland. Vier jaar geleden kon hij vanuit Eritrea lopend Soedan bereiken. Na een onvrijwillig en illegaal verblijf in Soedan en Athene lukt het hem om naar Schiphol te vliegen. Ik volg Amin tijdens zijn ontdekkingsreis in Nederland, zijn boeiende inburgering.