Amin weet dat hij een verblijfsvergunning krijgt, maar hij heeft hem nog niet. Hij wordt in afwachting hiervan overgeplaatst naar een ander asielzoekerscentrum. ‘De COA wilde dat ik naar Limburg ging, maar mijn vader woont in Groningen!’. Het kost Amin de nodige moeite maar hij mag in plaats van Limburg naar het asielzoekerscentrum in Oude Pekela. Helaas gaat het samenleven tussen de autochtone bewoners van Oude Pekela en de bewoners van het AZC niet soepel. Het personeel in het Centrum is vriendelijk. De locatie en de bewoners deprimeren. Gelukkig mag Amin in het weekend naar zijn vader in de stad.

Afzwemmen

Amin trekt in Oude Pekela op met zijn kamergenoot. ‘Vandaag heb ik zwemles gezien!’, vertelt hij mij enthousiast. ‘We liepen langs een sporthal en zagen allemaal mensen. De deur was open en ik zei tegen mijn vriend: ”Kom, we gaan naar binnen”. Hij vond het raar maar ging toch mee. De kinderen waren allemaal aan het zwemmen en de vaders en moeders stonden aan de kant te kijken. Het is een examen! Het was heel leuk om daar te zijn. Iedereen was blij, iedereen maakte foto’s.’ Dan zegt Amin ineens: ‘Ik moet ook nog leren zwemmen, ik moet in Groningen naar zwemles. Nu heb ik gezien hoe dat gaat. Ga ik dan met kinderen naar de zwemles en met kinderen examen doen? En kom jij dan kijken als ik examen doe?’ vraagt hij mij. Aan zijn gezicht te zien spreekt dit hem nog niet zo aan.

Supermarkt

Ook in dit Centrum probeert Amin er wat van te maken. Hij besluit voor een aantal mensen in het asielzoekerscentrum te koken. Hij heeft bij zijn vader pasta gegeten met gorgonzola, blue cheese noemen ze dit. Amin gaat met zijn vriend naar de supermarkt van Oude Pekela. Hij loopt naar een medewerkster en vraagt haar: ‘Wat heb ik nodig voor blue cheese?’ De medewerkster kijkt hem vragend aan. ‘Ik wil graag pasta blue cheese maken, weet u wat ik nodig heb?’, vraagt hij nog een keer. De medewerkster roept een aantal collega’s en met elkaar staan ze rond Amin. Amin zegt: ‘Ik ga voor mijn vrienden koken en wil graag blue cheese maken. Ik weet niet wat ik moet kopen’. Er ontstaat een gesprek, maar niemand begrijpt Amin. Dan besluit hij maar zijn vader op zijn werk te bellen en die vertelt hem wat hij nodig heeft. Amin verzamelt de ingredienten en laat de medewerkster zijn boodschappen zien. ‘Kijk’, zegt hij. ‘Dit is voor blue cheese.

Na een onzekere reis vanuit zijn geboorteland Eritrea is Amin nu een burger in Nederland. Vier jaar geleden kon hij vanuit Eritrea lopend Soedan bereiken. Na een onvrijwillig en illegaal verblijf in Soedan en Athene lukt het hem om naar Schiphol te vliegen. Ik volg Amin tijdens zijn ontdekkingsreis in Nederland, zijn boeiende inburgering.